حتماً می دانید که انگشتان شست شما متفاوت با دیگر انگشتان است و اثر هر کدام از آنها که به اثر انگشت معروف است، می تواند شما را از بقیه افراد بشر متمایز سازد. اما تعجب شما از این خواهد بود که بفهمید حتی بلندی و کوتاهی انگشتان دست می تواند وجه تمایز شما از دیگران باشد! دکتر «ورتون ماهایان» روان شناس معتقد است: «دستان شما می تواند به طور تقریبی تمامی رفتار و خصلت های ژنتیکی شما را نشان دهد.» علت آن هم در اندازه انگشتان نهفته است. میزان ترشح دو هورمون استروژن و نستوسترون در زمان رشد بستگی دارد. این هورمونها همچنین بر روی رشد مغز نیز اثر گذارند! اکنون ببینید انگشتان شما چه رازهایی را در خصوص شما بیان می کنند!

بقیه در ادامه مطلب....

قرآن کریم در رابطه با زن نکات بسیار مهمی را مطرح می کند، ازجمله به عنوان الگوی زن نمونه، مبحث حضرت مریم(س) را در سوره ای که بنام ایشان است مطرح می کند.

بقیه در ادامه مطلب.....

در این سطور داستان راهزنی را می‌خوانید؛ که خداوند متعال او را به راه راست هدایت کرد، و در زندگی‎اش تحول اساسی آمد؛ تا جایی که در عصر خود از عابد و زاهدترینِ مردم قرار گرفت. شخصیتی شد که خود را از تجملات فریبنده دنیا رها کرده و پارسایی و زهد را پیشه خود قرار داد. این فرد کسی نیست، جز فضیل بن عیاض رحمه‎الله. این داستان و این دگرگونی از شگفتی‎های لطف، مهربانی و هدایت خداوند متعال است که شامل حال او شد.

بقیه در ادامه مطلب....

یکی از مهم­ترین مسائلی که بشر با آن مواجهه است خدا و خداشناسی است. اینکه انسان از کجا آمده است و به کجا می­رود. خداشناسی به این معناست که انسان به حقیقتی برسد که درک کند خداوند علت و خالق اوست و او عین نیاز و متعلق به خداوند است. چنانکه در قرآن می­فرماید: «ای مردم شما(همگی) نیازمند به خدایید، تنها خداوند است که بی­نیاز و شایسته هرگونه حمد و ستایش است.»

بقیه در ادامه مطلب.......

فاصله دختر تا پير مرد يک نفر بود ؛ روي نيمکتي چوبي ؛

روبه روي يک آب نماي سنگي . پيرمرد از دختر پرسيد :

 - غمگيني؟

 - نه .

 - مطمئني ؟

 - نه .

 - چرا گريه مي کني ؟

 - دوستام منو دوست ندارن

 - چرا ؟

 - چون قشنگ نيستم .

 - قبلا اينو به تو گفتن ؟

 - نه .

 - ولي تو قشنگ ترين

 دختري هستي که من تا

 حالا ديدم .

 - راست مي گي ؟

 - از ته قلبم آره

 دخترک بلند شد پيرمرد را بوسيد و به طرف دوستاش دويد ؛ شاد شاد.

 چند دقيقه بعد پير مرد اشک هاش را پاک کرد ؛ کيفش را باز کرد ؛

عصاي سفيدش را بيرون آورد و رفت !!!

برای دیدن متن به ادامه مطلب بروید.....

قرآن مجید درباره نعمت سایه می فرماید: «وَ اللهُ جَعَلَ لَکُمْ مِمّا خَلَقَ ظِلالاً؛ خداوند از آنچه آفریده است، سایه هایی برای شما قرار داد». (نحل: 81)

سایه ها، اعم از سایه درختان و اشیای دیگر و یا سایه های درون غارها و پناه گاه های کوهستانی، به عنوان نعمت بسیار ارزشمند الهی بیان شده است. همان گونه که انسان در زندگی خود به تابش نور نیاز دارد، بسیاری وقت ها نیازمند سایه است؛ چرا که اگر نور، یک نواخت و پیوسته بتابد، زندگی غیرممکن خواهد بود. همچنین، همه می دانیم بزرگ ترین سایه برای ما ساکنان زمین، سایه کره زمین است که «شب» نام دارد و نیمی از سطح زمین را می پوشاند.
نقش این سایه بزرگ در زندگی انسان ها، بر هیچ کس پوشیده نیست. همین طور است نقش سایه های کوچک تر از آن به هنگام روز، در مناطق مختلف.
ممکن است اهمیت سایه غارها و پناهگاه های کوهستانی، برای شهرنشینان آسوده خاطر هرگز آشکار نباشد، ولی برای بیابان گردها، مسافران بی دفاع، چوپان ها و مانند آنها، در یک آفتاب داغ تابستان، ارزش این گونه سایه ها انکارنکردنی و گاه حیاتی است.
در توحید مفضل از امام صادق علیه السلام در مورد نعمت شب، این سایه کره زمین چنین آمده است:
باید در منافع غروب آفتاب تأمل کنی که اگر غروبی برای آفتاب وجود نداشت، برای مردم آسایش و قراری نبود، در حالی که انسان ها به آسایش و راحتی بسیاری احتیاج دارند تا بدن آنها آرام گیرد و برای برانگیخته شدن قوه هاضمه، جهت هضم غذا و نفوذ غذا به تمام اعضای بدن، حواس آنها متمرکز شود. افزون بر اینها، حرص و طمع، انسان ها را به کار مدام و همیشگی وادار می کند تا جایی که بدن آدمی خسته و وامانده می شود، و بسیاری از مردم، اگر ظلمت شب برایشان نبود، هرگز برای آنان آرام و قراری نمی بود، از بس که برای ذخیره کردن مال، علاقه بسیار دارند.
گذشته از این، زمین به واسطه حرارت و دوام تابش آفتاب، بیش از حد گرم و داغ می شد و همه جنبندگان آن، از بین می رفتند. از این رو، خداوند آفتاب را به گونه به کلمت و تدبیرش مقدر فرمود که ساعت هایی را با طلوع بتابد و ساعت هایی را با غروب پنهان بماند تا مردم در سایه غروب آفتاب، آرام و قرار گیرند. پس نور و ظلمت با تضادی که با هم دارند، مطیع فرمانند و دست به دست هم داده اند و بر صلاح و قوام جهان به کار گرفته می شوند.

اى مفضل ! در طلوع و غروب آفتاب به خاطر پدید آمدن و چرخش شب و روز اندیشه كن. اگر طلوع خورشید نبود كار جهان یكسره درهم مى شد و مردم قادر به زندگى و رسیدن به امور خود نبودند. دنیا تاریكستانى به زیان آنان بود و بدون نور زندگى گوارا نبود و از آن لذت نمى بردند. نیاز به طلوع خورشید پیداست و به شرح بیش از این نیازى نیست. ولى در راز غروب خورشید اندیشه كن. اگر غروب نبود، مردم آرامش و قرار نداشتند. حال آنكه اینان بیش از هر چیز به آرامش و استراحت جسم و جان و حواس و مهلت یافتن هاضمه براى هضم غذا و رساندن غذا به تمام اعضا نیازمندند. نیز (اگر غروبى نبود) حرص آدمیزاد باعث مى گشت كه همواره كار كنند و بدن آنان از كار بیفتد. بسیارى از مردم اگر شب فرا نرسد و تاریكى بر اینان حاكم نگردد به خاطر حرص و آز و جمع و ذخیره مال هیچ آرام و قرار نداشتند.

همچنین زمین از تابش همیشگى آفتاب تفتیده مى شد و تمام جانداران اعم از گیاه و حیوان از حرارت زیاد نابود مى شدند. پس خداوند حكیم چنان تدبیر اندیشیده كه زمانى برآید و وقتى دیگر پنهان شود تا مانند چراغى باشد كه اهل خانه براى كارى بر مى افروزند و براى آرامش ‍ خاموش مى گردانند. (با این طلوع و غروب ) نور و ظلمت كه ضد یكدیگرند چنان در اطاعت اند كه صلاح و قوام جهان را با هم تامین مى كنند.

به نقل از کتاب توحید مفضل (شگفتیهای آفرینش)

باران - اين موهبت الهي- نه تنها طبيعت كه جان آدمي را نيز زنده و شاداب مي سازد؛ قطرات باران گويي همچون رشته هايي زمين و آسمان را به هم پيوند مي دهند و قدرت لايزال خداوند و رحمت بي پايان او را به نمايش مي گذارند با ريزش باران، همه چيز بوي زندگي و حركت و نشاط مي گيرد؛ جنگلهاي انبوه، سبزه زارهاي باصفا، كشتزارهاي زيبا و گلستانهاي دل انگيز همه به بركت نزول باران، زينت بخش زمين شده اند.
قرآن كريم، درآيات متعددي به زيبايي و با ظرافت هايي خاص از آب باران و كاركردهاي اين موهبتهاي الهي ياد كرده است؛ در سوره انبياء قسمتي از آيه 30 ، آب سرچشمه حيات و زندگي معرفي شده است و مي خوانيم:
« و جعلنا من الماء كل شي ء حي ؛ و هر چيز زنده اي را از آب قرار داديم .»
خداوند، در قرآن با اشاره به حركت ابرها و نزول باران، از رويش گياهان و سبزي و خرمي زمين ياد كرده است، همچنين فايده هاي متعدد آب را بيان كرده كه با آن چگونه زمينهاي خشك و مرده، حياتي دوباره مي يابند؛ در سوره فصلت آيه 39 مي خوانيم:
« از آيات خداوند اين است كه زمين را خشك مي بيني، اما هنگامي كه آب بر آن مي فرستيم ، به جنبش درمي آيد و نمو مي كند همان كسي كه آن را زنده كرد، مردگان را هم زنده مي كند و او بر همه چيز تواناست.»
در سوره نحل آيه 10 نيز مي خوانيم: « او كسي است كه از آسمان آبي فرستاد كه شرب (نوشيدني) شما از آن است و گياهان و درختان كه حيوانات خود را در آن به چرا مي بريد نيز از آن است. »
با بارش باران، بذرهاي كوچك كه در اعماق خاكها نهفته اند، درنهايت ظرافت و لطافت از خاك تيره سر بر مي آورند و در معرض تابش آفتاب و وزش نسيم قرار مي گيرند و سرانجام اين بذرها به گياه و يا درختاني تنومند تبديل مي شوند؛ قطرات باران نه چندان درشتند كه زراعتها و زمين را ويران كنند و نه چندان كوچكند كه در فضا سرگردان بمانند اينجاست كه خداوند به مقتضاي لطفش باران را به اندازه اي معين مي فرستد.